اگر دارای الگوهای تفکر، احساس، رفتار و تعامل متفاوت با انتظارات فرهنگی هستید که باعث پریشانی قابل توجه و اختلال در عملکرد شما میشوند، ممکن است دچار یکی از اختلالات شخصیتی شده باشید. در ادامه این مطلب از سایت کلینیک پزشک اول، شما را با انواع اختلالات شخصیتی که یکی از انواع بیماریهای روانی محسوب میشوند، آشنا میکنیم و به علل و روشهای درمان آنها میپردازیم.
اختلال شخصیتی چیست ؟
شخصیت به ویژگیهای تأثیرگذار بر نحوه تفکر و رفتار گفته میشود. زمانی که برخی از ویژگیهای شخصیتی باعث پریشانی فرد شوند و عملکرد او را در زندگی روزمره مختل سازند، گفته میشود که دچار یکی از انواع اختلالات شخصیتی شده است. تغییر رفتار و سازگارشدن با موقعیتهای مختلف برای افراد مبتلا به این اختلالات دشوار است. برای مثال، آنها ممکن است نتوانند شغل خود را حفظ کنند یا روابط مثبتی را با دیگران برقرار سازند.
انواع اختلال شخصیت
انواع اختلال شخصیت را میتوان در سه گروه زیر قرار داد:
| نام گروهها | زیرگروهها |
| دسته اول: شکاک | اختلال پارانوئید، اسکیزوئید و اسکیزوتایپی |
| دسته دوم: احساسی و تکانشی | اختلال ضداجتماعی، مرزی، نمایشی و خودشیفته |
| دسته سوم: مضطرب | اختلال اجتنابی، وابسته و وسواس جبری |
هر کدام از این اختلالات دارای معیارهای تشخیصی خاصی هستند. اگر برخی از معیارهای تشخیصی یکی از این اختلالات را داشته باشید، ممکن است دچار آن اختلال شده باشید. اگر علائم بیش از دو نوع اختلال را داشته باشید، گفته میشود که دچار اختلال شخصیتی ترکیبی شدهاید.
اختلالات شخصیتی دسته اول
سه اختلال زیر در گروه اول که با نام شکاک نیز شناخته میشود، قرار میگیرند:
اختلال شخصیت پارانوئید
بدگمانی و بیاعتمادی شدید و بدون دلیل کافی از ویژگیهای اصلی اختلال شخصیت پارانوئید محسوب میشوند. افکار، احساسات و تجربیات مرتبط با این اختلال ممکن است شما را دچار مشکلات زیر کنند:
- مشکل در اعتماد به افراد حتی دوستان و اعضای خانواده خود
- مشکل در گفتن رازها به افراد دیگر؛ زیرا، فکر میکنید آنها از شما سوءاستفاده خواهند کرد
- مشکل در داشتن آرامش
- احساس خطر و تهدید در موقعیتهای روزمره
این موارد میتوانند به مشکلاتی بزرگ در زندگی شما تبدیل شوند و زندگی شما را بهصورت قابل توجهی تحتتأثیر قرار دهند.
اختلال شخصیت اسکیزوئید
بسیاری از افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید میتوانند عملکرد خوبی در زندگی خود داشته باشند؛ زیرا، آنها برخلاف افراد مبتلا به اسکیزوفرنی و اسکیزوافکتو معمولا علائم روانپریشی مانند توهم را تجربه نمیکنند. نتایج ناشی از احساسات مرتبط با این اختلال عبارتاند از:
- مشکل در برقراری روابط صمیمی با افراد دیگر
- تمایل به زندگی بدون دخالت دیگران و بهتنهایی با افکار خود
- لذت نبردن از بسیاری از فعالیتها
- علاقه کم یا بیعلاقگی به رابطه جنسی
- بیتفاوتی نسبت به دیگران
اختلال شخصیت اسکیزوتایپی
همه افراد ممکن است رفتارهای عجیبی داشته باشند؛ ولی، اگر الگوهای تفکر و رفتار شما باعث میشوند که برقراری ارتباط با دیگران دشوار شود، ممکن است دچار این اختلال شده باشید. افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوتایپی برخلاف افراد مبتلا به اسکیزوفرنی معمولا دچار علائم روانپریشی نمیشوند؛ ولی، ممکن است علائم زیر را تجربه کنند:
- افکار و ادراکات غیرواقعی، منفی و نادرست
- مشکل در برقراری روابط صمیمی
- استفاده از کلمات یا عبارات عجیبوغریب یا غیرعادی
- بر این باور هستند که میتوانند ذهنها را بخوانند یا قدرتهای خاصی مانند حس ششم دارند. اگر دیگران چنین باورهایی نداشته باشند، مضطرب میشوند
- تردید و اضطراب بسیار در موقعیتهای اجتماعی
انواع اختلالات شخصیت دسته دوم
چهار اختلال زیر در این گروه که با نام احساسی و تکانشی نیز شناخته میشود، قرار میگیرند:
اختلال شخصیت مرزی
اختلال شخصیت مرزی چیست؟ همه ما ممکن است با مشکلاتی در روابط، تصور از خود و احساسات روبهرو شویم؛ ولی، اگر این مشکلات بهصورت مداوم ناپایدار یا شدید باشند و مشکلات بزرگتری را در زندگی روزمره ایجاد کنند، ممکن است دچار این اختلال شده باشید. اگر دچار این اختلال باشید، ممکن است علائم زیر را نیز تجربه کنید:
- احساس نگرانی شدید درباره ترکشدن توسط افراد و انجامدادن هر کاری برای جلوگیری از آن
- داشتن احساسات شدیدی که بهسرعت تغییر میکنند (برای مثال، احساس خوشحالی شدید در صبح و احساس ناراحتی در عصر)
- نمیدانید که چه کسی هستید و چه چیزی از زندگی میخواهید. افکار شما درباره این موضوع با توجه به اینکه با چه کسی هستید، بهصورت قابل توجهی تغییر میکنند
- مشکل در برقراری و حفظ روابط پایدار با دیگران
- رفتار تکانشی و خطرناک مانند پرخوری، مصرف مواد مخدر یا رانندگی خطرناک
- داشتن افکار خودکشی
- آسیبزدن به خود
- احساس پوچی و تنهایی در بسیاری از اوقات
- بسیار خشمگین میشوید و نمیتوانید خشم خود را کنترل کنید
- مشکل در اعتماد به دیگران
- تجربه دیگر مشکلات روانی مانند اضطراب، افسردگی، اختلال خوردن و اختلال استرس پس از سانحه
اگر استرس شدیدی داشته باشید، ممکن است علائم زیر را تجربه کنید:
- بدگمانی
- علائم روانپریشی مانند توهم (دیدن یا شنیدن چیزهایی که دیگران نمیبینند یا نمیشنوند)
- نمیتوانید اتفاقات را پس از رخدادن آنها به یاد بیاورید
اختلال شخصیت خودشیفته
انسانها از نیازهای خود آگاه هستند، میخواهند آنها را بیان کنند و دوست دارند دیگران از تواناییها و موفقیتهای آنها اطلاع داشته باشند. این موارد ویژگیهای بدی نیستند؛ ولی، اگر این افکار، احساسات و رفتارها بسیار شدید باشند و مشکلاتی را در برقراری ارتباط با دیگران ایجاد کنند، ممکن است دچار اختلال شخصیت خودشیفته شده باشید. اگر دچار این اختلال شده باشید، ممکن است ویژگیهای زیر را نیز داشته باشید:
- بر این باور هستید که شما از دیگران بهتر و شایستهتر هستید
- عزتنفس پایینی دارید؛ بنابراین، برای شناسایی ارزش و نیازهای خود به دیگران تکیه میکنید
- اگر دیگران شما را نادیده بگیرند، ناراحت میشوید
- از دیدن موفقیتهای دیگران ناراحت میشوید
- نیازهای خود را مهمتر از نیازهای دیگران میبینید و از آنها میخواهید چنین عقیدهای داشته باشند
- خودخواه به نظر میرسید
اختلال شخصیت ضداجتماعی
طبیعی است که گاهی نیازها، لذتها و منافع شخصی خود را مهمتر از دیگران بدانیم؛ ولی، اگر اغلب دارای چنین رفتاری هستید، زندگی بیثباتی دارید، همواره خشمگین میشوید یا به دیگران توجه نمیکنید، ممکن است دچار یکی از انواع اختلالات شخصیتی و روانی به نام اختلال شخصیت ضداجتماعی شده باشید. اگر دچار این اختلال شده باشید، به احتمال زیاد این علائم در شما قابل مشاهده است:
- خود را در موقعیتهای خطرناک قرار میدهید و اغلب به عواقب آن فکر نمیکنید
- کارهای غیرقانونی و خطرناکی را انجام میدهید
- رفتارهای شما برای دیگران ناخوشایند است
- بهآسانی بیحوصله میشوید یا کاری را بدون فکر و بهصورت ناگهانی انجام میدهید؛ برای مثال، نمیتوانید شغل خود را برای مدتی طولانی حفظ کنید
- رفتاری پرخاشگرانه دارید و بهآسانی درگیر دعوا میشوید
- رفتارهای شما به دیگران آسیب میرساند و به علت این رفتارها، احساس گناه نمیکنید
اختلال شخصیتی نمایشی
بسیاری از ما از بازخوردهای مثبت دیگران درباره رفتارهایمان لذت میبریم؛ ولی، اگر همیشه میخواهید دیگران شما را ببینند و شما را تأیید کنند و این کارها روی زندگی روزمره شما تأثیر گذاشته است، ممکن است دچار اختلال شخصیتی نمایشی شده باشید. علائم اختلال شخصیت نمایشی عبارتند از:
- اگر در مرکز توجه نباشید، احساس بسیار بدی به شما دست میدهد
- احساس میکنید که باید دیگران را سرگرم کنید
- بهصورت عجولانه تصمیم میگیرید
- لباسهای تحریککنندهای میپوشید یا رفتارهای تحریککنندهای دارید تا در مرکز توجه بمانید
- دیگران شما را فردی هیجانزده و بسیار احساسی میدانند
- دیگران میتوانند بهآسانی روی شما تأثیر بگذارند
انواع اختلالات روانی و شخصیتی دسته سوم
انواع اختلالات شخصیتی دسته سوم یا مضطرب عبارتاند از:
شخصیت وابسته
طبیعی است که گاهی به دیگران برای انجام برخی از کارها یا گرفتن مشورت نیاز داشته باشیم؛ ولی، اگر احساسات و افکار درباره نیاز به دیگران روی زندگی روزمره و روابط شما تأثیر گذاشتهاند، ممکن است دچار اختلال شخصیت وابسته شده باشید. اگر به این اختلال مبتلا هستید، ممکن است ویژگیهای زیر را داشته باشید:
- نمیتوانید بدون کمک دیگران تصمیم بگیرید یا کارهای روزمره خود را انجام دهید
- به دیگران اجازه میدهید مسئولیت بسیاری از بخشهای زندگی شما را بر عهده بگیرند
- اگر فردی کاری اشتباه یا ناخوشایند را انجام دهد، اعتراضی نمیکنید؛ زیرا، از تنها شدن یا ازدستدادن آن فرد میترسید
- اعتمادبهنفس پایینی دارید
- دیگران را تواناتر از خود میبینید
شخصیت اجتنابی
همه ما میتوانیم فهرستی از چیزها، مکانها و افرادی که دوست نداریم یا ما را دچار اضطراب میکنند، بسازیم؛ ولی، اگر این موارد باعث میشوند که اضطراب شما بیش از اندازه شود و در حفظ روابط خود با مشکلاتی روبهرو شوید، ممکن است دچار اختلال شخصیت اجتنابی یا اضطرابی شده باشید. علائم این اختلال شخصیت عبارتند از:
- از انجام فعالیتهای اجتماعی یا فعالیتهای جدید اجتناب میکنید
- به انتقادهای دیگران بسیار حساس هستید
- همیشه نگران هستید که دیگران شما را طرد یا مسخره کنند
- از برقراری روابط اجتناب میکنید؛ زیرا، از طردشدن میترسید
- احساس تنهایی و انزوا میکنید
اختلال شخصیتی وسواس جبری
اختلال شخصیتی وسواس جبری (OCPD) و اختلال وسواس فکری و عملی (OCD) یکی نیستند؛ ولی، شباهتهایی دارند. برای مثال، هر دو شامل مشکلاتی مرتبط با کمالگرایی، نیاز به کنترل و انعطافپذیری در نحوه تفکر درباره موارد مختلف هستند. اگر به اختلال شخصیتی وسواس جبری مبتلا باشید، ممکن است ویژگیهای زیر را در خود مشاهده کنید:
- میخواهید همه چیزها را مرتب کنید و تحتکنترل داشته باشید
- استانداردهای غیرواقعی و بالایی را برای خود و دیگران تعیین میکنید
- تصور میکنید که روش شما بهترین روش برای انجام کارهاست
- نگران هستید که خودتان یا دیگران اشتباه کنند
- اگر همه چیزها عالی نباشند، بسیار مضطرب میشوید
علل ابتلا به اختلالات شخصیتی
اگر میخواهید بدانید که علل ابتلا به اختلال شخصیتی چیست، باید بگوییم که هنوز علت مشخصی وجود ندارد. بسیاری از محققان بر این باور هستند که ترکیبی از عوامل زیر میتوانند خطر ابتلا به این اختلالات را افزایش دهند:
- شرایط محیطی و اجتماعی: شرایط محیطی و اجتماعی میتوانند روی نحوه توسعه شخصیت ما تأثیر بگذارند. محققان بر این باور هستند که شرایطی مانند بیثباتی و نابسامان بودن خانواده (برای مثال، مبتلا بودن والدین به اعتیاد یا مشکلات روانی)، حمایتنشدن از سوی سرپرستان (بهویژه در صورت تجربه موقعیتهای آسیبزا)، تجربههای منفی در دوران مدرسه مانند قلدری، فقر، تبعیض یا نوعی جابهجایی مانند مهاجرت به کشوری جدید، ممکن است افراد را دچار اختلالات شخصیتی کنند.
- تجربههای دوران کودکی: تجربههای دوران کودکی نیز میتوانند روی شخصیت ما در بزرگسالی تأثیر بگذارند. اگر دوران کودکی سختی داشتید، ممکن است باورهای خاصی درباره نحوه تفکر یا رفتار دیگران و روابط داشته باشید. محققان بر این باور هستند که کودکانی که تجربههای سخت و آسیبزایی مانند بیتوجهی والدین، ازدستدادن والدین، آزار عاطفی، فیزیکی یا جنسی و حوادث و تصادفات وحشتناک داشتهاند، بیشتر از دیگر کودکان به اختلالات شخصیتی مبتلا میشوند. البته همه کودکانی که این موقعیتهای آسیبزا را تجربه میکنند، دچار مشکلات شخصیتی نمیشوند
- عوامل ژنتیکی: شخصیت بسیار پیچیده است و محققان هنوز نمیدانند که ژنها تا چه اندازه در ساخت شخصیت ما نقش ایفا میکنند؛ ولی، آنها بر این باور هستند که برخی از ویژگیهای شخصیتی میتوانند ارثی باشند. همچنین برخی از آنها عقیده دارند که تشخیص اینکه آیا شباهتهای رفتاری و خلقوخو والدین و فرزندان ارثی هستند یا در دوران رشد از والدین الگوبرداری شدهاند، دشوار است
تشخیص انواع اختلال شخصیت
به احتمال زیاد، تبلیغ انواع تست اختلال شخصیت را در سایتها و شبکههای اجتماعی مختلفی دیدهاید. در برخی اوقات، این تستها ممکن است بتوانند در تشخیص اختلال شخصیتی به شما کمک کنند؛ ولی، ما به شما توصیه میکنیم که تشخیص اختلالات خود را به روانشناسان یا پزشک اعصاب و روان باتجربه بسپارید؛ زیرا، آنها میتوانند اختلالات شما را بهدرستی تشخیص دهند و بهترین روشهای درمانی را برای شما تجویز کنند.
اگر برای تشخیص اختلال شخصیت خود به روانپزشک معتبری مانند روانپزشکان کلینیک پزشک اول مراجعه کنید، آنها ابتدا سؤالاتی درباره علائم، حوادث مهم اخیر در زندگی، سوابق مشکلات روانی، سوابق خانوادگی، روابط، سوابق پزشکی و هر گونه مشکلات مرتبط با الکل یا مواد مخدر میپرسند. همچنین آنها ممکن است معاینه فیزیکی انجام دهند و از شما بخواهند آزمایش خون انجام دهید تا مطمئن شوند که علائم شما ناشی از بیماریهای دیگر نیست.
به خاطر داشته باشید که تشخیص اختلال شخصیتی ممکن است دشوار و زمانبر باشد؛ زیرا، روانپزشکان برای شناخت فرد به زمان نیاز دارند.
روش های درمان اختلال شخصیت
اگر دچار اختلالات شخصیتی شده باشید، ترکیبی از روشهای درمانی زیر میتوانند به شما کمک کنند:
روان درمانی
انواع رواندرمانی زیر ممکن است بتواند به درمان اختلالات شخصیت کمک کنند:
- رفتاردرمانی دیالکتیکی (DBT): پزشکان از این رواندرمانی برای درمان اختلال شخصیت مرزی استفاده میکنند. جلسات گروهی یا انفرادی رفتاردرمانی دیالکتیکی به شما کمک میکنند مهارتهایی را برای مدیریت احساسات خود یاد بگیرید
- درمان مبتنی بر ذهنیسازی (MBT): هدف این رواندرمانی طولانیمدت این است که توانایی شما را در شناسایی و درک حالات ذهنی خود و دیگران بهبود دهد و به شما کمک کند افکار خود را درباره خود و دیگران ارزیابی کنید تا بفهمید افکاری واقعی و صحیح هستند یا خیر
- رفتاردرمانی شناختی (CBT): هدف رفتاردرمانی شناختی این است که به شما کمک کند نحوه تأثیرگذاری افکار و باورهای خود روی احساسات و رفتارهایتان را درک کنید
- درمان شناختی تحلیلی (CAT): این نوع رواندرمانی، از روشهای رفتاردرمانی شناختی استفاده میکند و تمرکز آن این است که رابطهای بر پایه اعتماد بین شما و روانپزشک بسازد. در این روش درمانی، روانپزشک به شما کمک میکند موقعیت خود را درک کنید و روشهای جدید و سالمتری را برای مقابله با مشکلات خود بیابید
- دیگر انواع رواندرمانی: مانند درمان شناختی متمرکز بر طرحواره، رواندرمانی پویشی، رواندرمانی بینفردی و هنردرمانی
دارو درمانی
داروی خاصی برای درمان اختلالات شخصیتی وجود ندارد. بسیاری از افراد مبتلا به این اختلالات به مشکلات روانی دیگری مانند افسردگی، اضطراب و روانپریشی مبتلا هستند؛ بنابراین، روانپزشک ممکن است داروهای ضدافسردگی، داروهای ضدروانپریشی و داروهای تثبیتکننده خلق را تجویز کند.
سبک زندگی
با تغییر سبک زندگی نیز میتوانید به مدیریت این اختلالات کمک کنید:
- فعالیت فیزیکی خود را افزایش دهید: زیرا، فعالیت فیزیکی میتواند به مدیریت بسیاری از علائم مانند افسردگی، استرس و اضطراب کمک کند. برای مثال، پیادهروی، شنا یا باغبانی کنید یا فعالیتهای فیزیکی مورد علاقه خود انجام دهید
- از مصرف مواد مخدر و الکل خودداری کنید: الکل و مواد مخدر غیرقانونی میتوانند علائم اختلالات شخصیتی را بدتر کنند و روی نحوه عملکرد داروهای تجویزشده توسط پزشک تأثیر بگذارند
آیا اختلالات شخصیتی شایع هستند؟
تحقیقات انجامشده نشان میدهند که حدود 6 الی 10% از مردم جهان دچار یکی از اختلالات شخصیتی هستند. برخی از تحقیقات نشان میدهند که اختلال شخصیتی وسواس جبری شایعترین اختلال شخصیتی است؛ ولی، تحقیقات دیگر نشان میدهند که اختلال شخصیتی مرزی و اختلال ضداجتماعی شایعتر از این اختلال هستند.
عوامل تشدید کننده انواع اختلال شخصیت
عواملی که میتوانند انواع اختلال شخصیت را تشدید کنند، عبارتاند از:
- استرس و اضطراب
- افزایش سن
- مواد مخدر و الکل
زندگی با فرد مبتلا به اختلال شخصیت چگونه است؟
زندگی با فرد مبتلا به اختلال شخصیت ممکن است با چالشهایی همراه باشد. این چالشها ممکن است روی روابط، نحوه مقابله با استرس و سلامت فرد تأثیر بگذارند. افراد مبتلا به این اختلالات ممکن است نتوانند روابط خود را با دیگران حفظ کنند و دچار نوسانات خلقی و رفتارهای تکانشی غیرقابلپیشبینی شوند. اگر با فرد مبتلا به یکی از اختلالات شخصیت زندگی میکنید، با روشهای ساده زیر میتوانید از او حمایت کنید:
- اطلاعات خود را درباره اختلال شخصیت فرد مبتلا افزایش دهید: با این کار میتوانید تجربیات، چالشها و نیازهای او را بهتر درک کنید و بهصورت آگاهانهتری حامی او باشید
- از نظر عاطفی از او حمایت کنید: همدلی و دلسوزی را فراموش نکنید و نشان دهید که او را بدون قضاوت درک میکنید. مکان امنی را برای او فراهم کنید تا احساسات و افکار خود را بدون ترس از انتقاد یا طردشدن بازگو کند
- او را تشویق کنید به روانپزشک مراجعه کند: فرد مبتلا را تشویق کنید از روانپزشکانی که در زمینه درمان اختلالات شخصیتی تجربه دارند، کمک بگیرد. اگر احساس راحتی در کنار شما دارد، او را تا مطب پزشک همراهی کنید
- مرزها را مشخص کنید: مرزهای سالم و شفافی را برای محافظت از خود مشخص کنید تا دچار خستگی عاطفی نشوید. درباره مرزهای خود با فرد مبتلا صحبت کنید و مطمئن شوید که تعادل مناسبی بین حمایت از او و مراقبت از خود ایجاد کردهاید
- صبور باشید و پشتکار داشته باشید: درمان اختلال شخصیتی زمانبر است؛ بنابراین، باید صبر و پشتکار داشته باشید. حمایت و تشویق مداوم و این باور که او خواهد توانست اختلال خود را مدیریت کند، در دوره درمان بسیار مهم است
سخن پایانی
افراد مبتلا به اختلالات شخصیتی دارای الگوهای تفکر، احساس، رفتار و تعامل متفاوت با انتظارات فرهنگی هستند. این الگوها میتوانند باعث پریشانی قابل توجهی شوند و زندگی شخصی، حرفهای و اجتماعی افراد را مختل کنند. اگر ویژگیهای یک یا چند اختلال معرفیشده در این مطلب را دارید و الگوهای رفتارتان تغییر کرده است، به روانپزشکی معتبر مانند روانپزشکان کلینیک پزشک اول مراجعه کنید. با درمان صحیح، میتوانید علائم اختلال شخصیتی را مدیریت کنید و کیفیت زندگی خود را افزایش دهید.
اگر یکی از اعضای خانواده یا دوستان فرد مبتلا به اختلال شخصیت هستید، به احتمال زیاد، استرس، افسردگی و انزوا را تجربه میکنید. حتما از سلامت روان خود مراقبت کنید و به روانپزشک معتبری مراجعه نمایید.
کلینیک پزشک اول
پست قبلی
پست بعدی
به خاطر داشته باشید که رفتارهای غیرعادی افراد همیشه نشاندهنده اختلال شخصیتی نیستند؛ ولی، اگر علائم اختلال شخصیتی باعث میشوند که افراد دچار پریشانی قابل توجهی شوند و نتوانند فعالیتهای روزمره خود را انجام دهند، بهتر است به روانپزشک مراجعه کنند. درمان اختلال شخصیتی بهتنهایی و بدون کمک روانپزشک دشوار است. صحبت با روانپزشک، اولین گام برای دریافت حمایت و درمان است.
درمان اختلال شخصیت ضداجتماعی میتواند دشوارتر از سایر اختلالات باشد؛ زیرا، افراد مبتلا به این اختلال ممکن است رفتارهای خود را برای رسیدن به هدف خود (برای مثال، رهایی از زندان و بیمارستان) تغییر دهند.
افراد مبتلا به این اختلالات معمولا آسیبی به دیگران نمیرسانند؛ ولی، افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضداجتماعی ممکن است حقوق دیگران را نادیده بگیرند و رفتارهای خشونتآمیزی داشته باشند. همچنین افراد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته ممکن است افراد را فریب دهند یا آنها را کنترل کنند.
دیدگاه خود را با ما در میان بگذارید